3D-printen is een geweldige manier om snel en nauwkeurig onderdelen te maken. De FDM-technologie (Fused Deposition Modeling) is een populaire methode waarbij kunststof laag voor laag wordt opgebouwd. In dit artikel duiken we dieper in de belangrijkste ontwerpregels die je moet volgen voor succesvolle FDM-prints.

Wanddikte en sterkte bepalen

Het is cruciaal om de juiste wanddikte te kiezen voor je 3D-geprinte onderdelen. Over het algemeen adviseren experts een minimale wanddikte van 1-2 mm, afhankelijk van de grootte en functie van je object. Dunnere wanden kunnen breken of vervormen, terwijl te dikke wanden juist weer meer materiaal en tijd kosten.

Aandachtspunten voor wanddikte:

• Kleine onderdelen hebben dikkere wanden nodig
• Functionele onderdelen vragen om extra versteviging
• Gebruik ondersteunende structuren voor complexe vormen

Ondersteunende structuren plannen

Geen enkele 3D-print lukt zonder goed nadenken over ondersteuning. Scherpe overhangende delen hebben extra steun nodig om niet in te zakken tijdens het printen. Probeer je ontwerp zo te maken dat je minimaal ondersteunend materiaal nodig hebt.

Toleranties en pasvorm begrijpen

Precisie is belangrijk bij 3D-printen. Houd rekening met een kleine speling tussen bewegende onderdelen. Typisch adviseren experts een tolerantie van 0.2-0.4 mm voor losse onderdelen die langs elkaar moeten bewegen.

Materiaalgedrag voorspellen

Elk 3D-printmateriaal gedraagt zich anders. PLA krimpt bijvoorbeeld anders dan ABS. Houd rekening met mogelijke vervorming en kies het juiste materiaal voor je specifieke toepassing.

Laagdikte en printresolutie

De laagdikte bepaalt de uiteindelijke kwaliteit van je print. Dunnere lagen geven een gladder resultaat, maar kosten meer tijd. Een standaard laagdikte van 0.2 mm werkt prima voor de meeste toepassingen.